حوزه علمیه معصومیه

چکیده

اخلاق جمع خلق است و به معنای خوی‌ها آمده یعنی همان که به سرشت، طبع، سجّیه و عادت نیز تعبیر می‌شود و در زبان یونانی به آن «اتیکس» Etics می‌گفته‌اند که به مفهوم رفتار و عادت‌های انسان یا حیوان است، به عبارت دیگر اخلاق یعنی رفتار و اصول حاکم بر سلوک درست انسان.

آدمی همواره بر طبق فطرتش رفتار نمی‌کند و گاه اصول اخلاقی را زیر پا می‌گذارد؛ به همین سبب در جوامع انسانی همواره به ناصحانی نیاز داشته‌اند و در این میان، پیغامبران الهی بهترین پنددهندگان بوده‌اند. پیشاپیش همه آنان، پیامبر اسلامp قرار می‌گیرد، چرا که فلسفه  پیامبری‌اش را کامل کردن خلق و خوی انسان اعلام می‌کند. اگر ما اخلاق را هدف بدانیم به خطا نرفته‌ایم، زیرا پیامبران و مصلحان همواره خواسته اند پیروانشان را به مدارج عالی انسانی و کمال اخلاقی برسانند.