حوزه علمیه معصومیه

چکیده
حکومت اسلامی، حکومتی است که علاوه برآنکه همه‌ی قوانین و مقررات اجرایی آن برگرفته از احکام اسلام است، مجریان آن نیز مستقیماً از طرف خدا یا به اذن خاص یا عام معصوم منصوب شده‌ است.
سؤال اصلی که در اینجا مورد بحث است آیا حکومت اسلامی یک امر ضروری است؟ ومتولی این حکومت کیست؟ اهمیت حکومت از جانب خداست و اگر واقع غدیر شکل گرفت بر حسب اهمیت حکومت اسلامی بود اگر حکومت اسلامی باشد می‌توان قوانین اسلامی را اجرا کرد، و کسی میتواند مسئول حکومت اسلامی باشد که اذن از طرف خداوند داشته باشد.
حکومت به‏عنوان یک قدرت برتر، نقش محوری در تنظیم امور جامعه، تضمین اجرای قوانین و مقررات، در جامعه مذکور را بر عهده دارد. عدم وجود حکومت در جامعه بشری منجر به هرج و مرج و از هم گسیختگی خواهد شد.
بنابراین در همه نظریات ارائه شده حول حکومت، به ضرورت وجودی حکومت در جامعه اشاره شده است زیرا تمام هدف پیامبر وائمه تشکیل حکومت اسلامی است که در حکومت اسلامی مبنای حکومت، حاکمیت مطلقه الهی است،. حکومت اسلامی در حقیقت حکومت قانون از نوع الهی است. اگرچه محور اساسی و اصلی در این مقاله، تشکیل حکومت اسلامی از منظر امام خمینی است، اما نخست به مقایسه دیدگاه شیعه و سنی نسبت به حکومت، سپس دیدگاه میرزای نائینی و امام خمینی را بیان می‌کند. روش‌های استفاده شده در انجام این تحقیق به اعتبار موضوع روش توصیفی و تحلیلی بر اساس راهکار کتابخانه‌ای بیان شده است.

کلید واژه: حکومت، اسلام، پیامبر، امام خمینی
حکومت

چکیده
عقل به عنوان یکی از مصادر تشریع همواره مورد تایید و توجه دین قرار گرفته است. از سوی دیگر علاوه بر وجود جایگاه آن در دین در عرصه های مختلف قانونگذاری و بینشی مورد تاکید است. عقل در شریعت، مخاطب و تکلیف و عامل اهلیت انسان برای مسئول بودن در قبال انتخاب های خویش است. تکلیف از عهده ی کسی که فاقد عقل باشد، ساقط خواهد شد.در واقع ارتباط دین و عقل بر مبنای عقلانی بودن وحی شکل می گیرد.
عقل در شرع، پس از قرآن و سنت موثق نبوی، یکی از منابع قانون گذاری است. فعالیت عقلی در چارچوب کتاب و سنت، سبب رشد و تعالی بشر می گردد. افزون بر آن ، عقل، ابزار ما برای اجرای فرمان الهی درباره ی شناخت خدا در آفرینش است.در این پژوهش جایگاه ارتباطی دین و عقل مورد واکاوی و بررسی است

چکیده
در فرهنگ اسلامی، مراجعه بیمار به پزشک براي معالجه واجب است و امتناع پزشک از درمان نیز، علاوه بر حرمت، ضمان
دارد. در مسیر درمان، از معاینه تا معالجه، پزشک تعامل نزدیکی با بیمار دارد و این امر اقتضا می کند اصول اخلاقی، فقهی و
حقوقی به نحو درست مراعات شود. با بررسی متون اصیل دینی، به سه اصل تقوامداري، امانتداري، و حقیقتگویی میرسیم که
مبناي اخلاقی بسیاري از تعاملات پزشک و بیمار است.
تقوا، برترین فضیلت اخلاقی در قرآن کریم، و اولین توصیه امام علی علیهالسلام به پزشکان است. تقواي حرفهاي نیز، بدون تقواي
فردي حاصل نمیشود و پزشکی که نفس خود را کنترل نکند، حرفهاش براي او آفت میشود. تقواي حرفهاي اقتضا میکند که
پزشک، خود را ملزم به شناخت و رعایت حلال و حرام الهی در نحوه درمان و ارتباط با بیماران بداند.
جسم و راز بیمار امانتی است در نزد پزشک، و پزشک امین میداند هرگونه قصور در تشخیص یا درمان، خیانتی است به بیمار.
بیان حقیقت براي بیمار یا همراهان او، از وظایف پزشک است، چنانکه رعایت راستی در صدور گواهی، از اهمیت بالایی برخوردار
است، زیرا امروزه گواهی پزشک، ملاك رأي دادگاهها یا نهادهاي مختلف مدنی و اجتماعی است.

چکیده:
اعتقاد داشتن به برقراری دولت موعود از جمله اعتقاداتی است که در بین سایر ادیان آسمانی نیز وجود داشته است. دین اسلام هم به این مسأله توجه ویژه داشته، به گونه¬ای که تحقق این را یکی از اصول اساسی پایه¬های تشیع می¬داند. حقیقت این است که شیعیان وقتی منتظر مهدی موعودند، یک واقعیتی را جستجو می¬کنند که این واقعیت وجود دارد. حجت خدا در بین مردم زنده است؛ موجود است؛ با مردم زندگی می¬کند؛ مردم را می¬بیند؛ با آنها است؛ درد‌های آن¬ها، آلام آن‌ها را حس می¬کند. انسان‌ها هم، آنهائی که سعادتمند باشند، ظرفیت داشته باشند، در مواقعی به طور ناشناس او را زیارت می¬کنند. او وجود دارد؛ یک انسان واقعی، مشخص، با نام معین، با پدر و مادر مشخص و در میان مردم است و با آن‌ها زندگی می¬کند. این، خصوصیتِ عقیده‌ی ما شیعیان است. غرض ورزان دریافته¬اند که برای رسیدن به اهداف خود باید این اعتقادات را در شیعیان سست کنند بدین ترتیب مطرح شدن شبهات گوناگونی را از آن¬ها شاهدیم. اما هیچ‌وقت نتوانستند دلیلی که عقل‌پسند باشد بر رد این فکر و این واقعیت، اقامه کنند. مهم¬ترین مبحث پیرامون مهدویت عبارتند از: انتظار، وظایف منتظران، رجعت. و انتظار به این معناست که نباید دست روی دست گذاشت بلکه بدین معناست که باید اقدام و حرکت علمی کرد. تا دشمنانی که با مسأله مهدویت کنار نمی¬آیند کنار گذاشته شوند.

چکیده :
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)، حضرت فاطمه (سلام الله علیه) و امامان دوازده گانه شیعه (علیهم السلام)، همگی از جانب خداوند متعال انتخاب شدند که این موضوع از دیرباز برای تمام شیعیان حقیقتی و واقع بین، روشن بوده است. دومین گروه برگزیده، گروه دیگری از برگزیدگان الهی اند که در رتبه بعدی جای دارند که این گروه نیز در نزد خداوند شأن و جایگاه والایی دارند مانند حضرت ابوطالب (علیه السلام)، عموی پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) که همیشه حامی پیامبر اسلام بودند. اما متأسفانه عده ای افراد جاهل و کینه ورز شأن و جایگاه این شخصیت بزرگ را در اسلام پایمال می¬کنند و نسبت های ناروا به ایشان نسبت می¬دهند مانند بی ایمانی. بنابراین با توجه به اهمیت موضوع در در صدد برآمدیم تا با روش کتابخانه¬ایی و توصیفی به معرفی این بزرگوار از طریق آیات و روایات بپردازیم.