حوزه علمیه معصومیه

برگزاری نشست علمی- سحر و جادو در آموزه های دینی

معاونت پژوهش مدرسه علمیه معصومیه  خبرداد:

کرسی آزاد اندیشی بررسی سحر و جادو ؛کذب یا صدق برگزار شد.

«خانم سمیه آهنگران» معاون پژوهش مدرسه علمیه معصومیه شیرازگفت: کرسی آزاد اندیشی با عنوان” سحر و جادو ؛کذب یا صدق؟” با حضور اساتید مجرب حوزه برگزار گردید.

به گزارش « پایگاه اطلاع رسانی حوزه‌های علمیه خواهران» کرسی آزاد اندیشی با عنوان” سحر و جادو ؛کذب یا صدق؟"در مدرسه علمیه معصومیه شیراز برگزار گردید.

«خانم سمیه آهنگران» گفت: در ابتدا سرکارخانم البرزی مدرس حوزه علمیه به عنوان موافق به معنا شناسی پرداخته وسحر در لغت را به معناى کار لطیف، ظریف و عجیبى دانست که علّت آن مخفى است و درعرف شرع به کارى مى‏گویند که سبب و علّتش مخفى باشد و انسان خیال کند که واقعیت دارد، ولى خدعه و فریب‏کارى باشد.هم­چنین اقسام سحر را سحر اسباب مادى محسوس(این سحر جزء علوم غریبه شمرده مى‏شود، مانند کسانى که به خوردن سم و مانند آن عادت کرده‏اند و سموم در آن‏ها اثر نمى‏گذارد و این کار غیر عادى در اثر تمرین صاحبان این حرفه انجام مى‏گیرد)، سحر اسباب مادى غیر محسوس(در این قسم ساحران کارهاى مادى خارق العاده انجام مى‏دهند. این امور مستند به یک سلسله علل و اسباب طبیعى و مادى است، ولى در اثر سرعت عمل، محسوس ما نیست، مانند کار شعبده بازان)، سحر با اسباب معنوى(این قسم در اثر قدرت اراده و روح است که مى‏تواند کار غیر عادى نظیر پیشگویى و ارائه غیب - خواه غیب مکانى و خواه غیب زمانى یعنى حادثه‏اى را را که اکنون در آن مکان غایب یا حادثه‏اى را که در زمان آینده اتفاق مى‏افتد- انجام دهد. البته این قسم گاهى مطابق با واقع و گاهى غیر مطابق با واقع است.ارتباط با جنیان و یارى گرفتن از آن‏ها در امور سحرآمیز مى‏تواند از این قسم باشد) .

معاون پژوهش گفت: سرکار خانم کتیرایی مدرس حوزه به عنوان مخالف به بررسی انواع دیگر سحر پرداخت  و نظام علی و معلولی را مبنا حوادث نظام اجتماعی و طبیعت دانست.

مدیریت محترم مدرسه معصومیه(س)سرکار خانم موسوی نژادبه عنوان داور به جمع بندی پرداخت و گفت

در دین اسلام منظور از سحر تمام فنون عجیب است. چه با عوامل طبیعی (شعبده بازی) و چه با عوامل غیر طبیعی. چه توسّط خود ساحر، چه توسّط نماینده‌ای از جن کافر (کهانت). بنا به گفته قران در سوره بقره جادوگری توسط شیاطین از زمان حضرت سلیمان رواج یافت چنان که شیاطین برای اختلاف و جدایی انداختن و بروز انواع فتنه‌ها به مردم جادو را آموزش می دادند که خداوند دو ملک به نامهای هاروت و ماروت را مامور ساخت تا راه مقابله با جادو را به مردم یاد دهند خداوند درباره جادو می فرماید: این کار هیچ سودی ندارد و جادوگر کافر و مخلد در جهنم است.